Manisa Demirci’de yüzyıllık gelenek: İmeceyle hasat zamanı

Manisa’nın Demirci ilçesinde, buğday, arpa ve çavdar üretimi yapan çiftçiler, asırlık bir gelenek olan “imece” usulüyle hasat çalışmalarını sürdürüyor. İlçeye bağlı 79 kırsal mahallede üreticiler, sıcak yaz günlerinde el birliğiyle tarlalara inerek emeklerini dayanışma içinde harmana dönüştürüyor.

Tarlalarda sabahın erken saatlerinde başlayan mesai, türküler eşliğinde ilerliyor. Biçilen ekinler güneş altında üç gün bekletildikten sonra dirgenlerle traktör römorklarına yükleniyor. Daha sonra, tarlanın ortasına dökülen ekinler, kurulan oturak patoz makineleriyle öğütülüyor. Erkekler hasatla ilgilenirken, kadınlar da tırmıklarla buğday ve arpa saplarını toplayarak çalışmaya destek veriyor.

İmece usulünün sadece işbirliği değil, aynı zamanda sosyal bir paylaşım kültürü olduğunu belirten Ören Mahalle Muhtarı Yunus Yıldız, “Yıllardır arpa ve buğday hasadını komşularımızla birlikte imece usulüyle yapıyoruz. Haziran ortasında başlayan hasat, temmuz sonuna kadar sürer. Mesaimiz erken başlar, bir tarladaki işimiz bitince başka bir komşunun tarlasına geçeriz. Beraber sofraya oturur, beraber çalışırız. Çocukluğumuzdan bu yana bu güzel gelenek yaşatılır, inşallah gelecek nesiller de buna devam eder” dedi.

Çiftçi Hüseyin Ersöz ise imecenin sadece bir iş modeli değil, aynı zamanda kuşaktan kuşağa aktarılan bir kültür olduğunu vurguladı:

“Yaz geldiğinde çiftçilerimizle çalışıyoruz. İmece bizim atalarımızdan, dedelerimizden kalan bir gelenek. Komşularımız birbirleriyle haberleşir, akşamları sohbet ederken plan yapılır; sırayla herkesin işine yardıma gidilir. Haziran başında başlarız, harman işlerimiz temmuz ayı sonuna kadar devam eder. Sıcakta zor oluyor ama gelenekleri yaşatmak güzel. Çocuklarımız su getirir, kadınlar yemek yapar, el birliği içerisinde harmanlarımızı kaldırırız. Dedelerimizden, babalarımızdan gördüğümüzü geleceğe taşımaya gayret ediyoruz.”

Hoşçalar Mahalle Muhtarı Hasan Çakmak da köy kültüründe dayanışmanın merkezde olduğunu belirtti:

“Demirci Anadolu’nun bağrıdır. Bizim memleketimizde çiftçilik ve hayvancılıkla geçim sağlanır. Harmanlarımızı traktörlerimizle çeker, oturak patozlarımızla öğütme yaparız. Köylülerimiz genellikle imece usulüyle; ister cenaze olsun, ister düğün, her işte birbirlerine yardımcı olurlar.”

Çiftçi Hasan Sevgi ise geçmişten bugüne yaşadığı değişimi şu sözlerle anlattı:

“Çocukluğumdan bu yana tarla işinde çalışıyorum. Geçmişte hasat işleri daha zordu. Şimdi bir nebze daha kolay. Eskiden hasadı kızakla veya kağnı arabasıyla yapardık, o zaman harman oluşturulurdu. Toprağın verdiğini hiçbir şey vermez. Biz bugünlere tarlalarda çalışarak geldik. Bu işlerin en güzel yanı, yardımlaşarak yapmak.”

Demirci’de imeceyle yapılan hasat, hem ürünün bereketini hem de dayanışma kültürünü yaşatıyor.